RF konektore

RF konektorea (irrati frekuentziako kable koaxiala) konektore elektrikoa da, megahertz ugariko irrati-frekuentzia tarteetan lan egiteko diseinatu zena. Kable ardazkideekin erabili ohi da, diseinu koaxialek eskaintzen duten blindajeagatik. Kalitate handiko diseinuek minimizatzen dituzte konexioaren transmisio-lerroko inpedantziak jasango dituen aldaketak. Inpedantziek jasandako aldaketa txikitzearekin batera, seinalearen islapena eta potentzia-galera txikitzen da.^[1] Frekuentzia handitzen den heinean transmisio lerroko aldaketen efektuak (inpedantziarenak batez ere) oso nabariak dira. Izan ere, seinalea pasatzen utzi ordez, islatu egiten du. Konektore honen zereginik nagusiena interferentzia elektromagnetiko eta eskuraketa kapazitibo bidezko kanpo seinaleen sarrera ekiditea da.

Mekanikoki, RF konektoreak finkatze-mekanismo (hari, baioneta, brida eta akoplamendu itsua) eta malguki batez hornitzeko gai dira. Ohm gutxiko kontaktu elektrikoa izateko. Kontaktu txikiko erresistentzia horrek akoplamendu-denbora (konexio-denbora) luzeak eta  kablea sartzean edo txertatzean egindako indarra txikitzea ahalbidetzen du. 2000. urtetik aurrera konektore hauen kontsumoa igo da. Haririk gabeko igorgailuen eta datu-abiadura oso altuaren eskaerari prezio merke batekin aurre egiteko.

1. ↑ Horowitz, Paul. (1989). The art of electronics. (2. argitaraldia) Cambridge University Press ISBN 0-521-37095-7. PMC 19125711. (Noiz kontsultatua: 2021-11-12).